sty 10 2004

Przyjaciel z Cichych Wzgórz


Komentarze: 2

"Przyjaciel Z Cichych Wzgórz"

Wokoło mnie jasność nastała
Kamienista droga Na Cichym Wzgórzu
Otoczona kwitnącymi Nadziejami
Wokół niej swoje życie zbudowałam
Tak wiele tu znalazłam
Miłość prawdziwą, prawdziwego przyjaciela
Tak wiele mu zawdzięczam
Tak dużo mi dał
Drogę ma ukierunkował
Mój przyjaciel
Dziele z nim rozpacz 
Dziele z nim smutki
Szczęście jego odbija się w niebie
Na Cichych Wzgórzach
Mój przyjaciel drogi

 

samotny_wedrowiec : :
15 stycznia 2004, 17:32
fajny nick i fajny wiersz... :)) nie wiem dlaczemu , ale ja jakos sie "boje" wstawic swoje wierze na bloga...
samotny_aniołek
10 stycznia 2004, 15:43
dobrze powiedziane... obiecałam że wpadne jeszcze na Twojego bloga i obietnicy dotrzymuje... bardzo miły wiersz,bo teraz trudno o prawdziwego przyajciela a skoro nie mozna miec prawdziwego to trzeba mieć wyimaginowanego

Dodaj komentarz